דזשאָרדין קוציק

די סצענע פֿונעם פֿילם „דער ווילנער שטאָט־חזן“ איז תּמיד כּדאַי צו זען, אָבער הײַיאָר איז זי ספּעציעל רירנדיק.

אַ מינסקער פֿאָלקסכאָר זינגט חנה מלאָטעקס „לשנה טובֿה — אַ גוט יאָר“

פּסוי קאָראָלענקאָ זינגט דאָס סאַטירישע ליד „איך בין אַ טיפֿוס־לויז“, וואָס ל. ווינאַקור האָט געשאַפֿן אין טראַנסניסטריע אין 1942.

דורך דער סובווענץ פֿון $119,433, וועט מען אויפֿהאַלטן פֿיר זאַמלונגען פֿאַרבונדן מיטן ייִדישן טעאַטער און מוזיק.

לוסעט וואַן דען בערג זינגט רחל קאָרנס „מײַן לײַב“, באַגלייט פֿון אַ סינטעז פֿון קלאַסישע און מאָדערנע פּאָפּ־קלאַנגען.

די קאַפּעליע „פֿאָרשפּיל“ זינגט „פֿישעלעך אין וואַסער“ און „אַ נײַע געשיכטע“ אין אַ סטיל וואָס דערמאָנט אין „פּינק פֿלויד“.

דער נײַער צוויי־שפּראַכיקער נוסח פֿונעם ליד ווײַזט, אַז דאָס לעבן הײַנט איז ניט אַזוי אַנדערש ווי אין געבירטיגס צײַטן.

דאָס ליד, וואָס איז אַרויס אין 1920, באַלד נאָך דעם וואָס פֿרויען האָבן באַקומען שטימרעכט, האָט לכתּחילה חוזק געמאַכט פֿון דער דערשײַנונג.