חנה־פֿײַגל טערטלטויב

„ער מוז נישט זײַן שיין אָבער ער מוז שטיין גלײַך!“ שרײַבט חנה־פֿײַגל טערטלטויב אינעם דריטן טייל פֿון איר הומאָריסטישער סעריע

אינעם צווייטן עסיי פֿון איר הומאָריסטישער סעריע באַשרײַבט חנה־פֿײַגל טערטלטויב ז״ל דעם טעלעפֿאָנישן שמועס מיט דעם נײַעם קאַוואַליר

אַן עסיי פֿון דער באַליבטער פֿאָרווערטס־שרײַבערין חנה־פֿײַגל טערטלטויב ז״ל פֿון יאָר 2016. די וואָך האָט מען אָפּגעמערקט איר דריטע יאָרצײַט

אַ ייִדישע פֿרוי, אַ נײַע אַלמנה, האָט אַ נישט־אײַנגעמע איבערלעבונג אויף איר ערשטער ראַנדקע.

דאָס צוגעוויינען זיך צו לערנען ייִדיש דורך „זום‟ האָט געדויערט אַ ביסל צײַט אָבער איצט אַז זי קען עס שוין טאָן איז צוגעקומען אַ נײַע צרה.

אַ געגטער ייִד, אַן אָפּגעפֿרעמדטער פֿון די קינדער און אייניקלעך, הייבט אָן פֿאַרלירן די האָפֿענונג אַז ער וועט נאָך געפֿינען זײַן באַשערטע.

געווען אַן אַלמן, אַזוי ווי זי האָט געבעטן; אַ דאָקטער, און לויטן בילד — נאָך געהאַט אַ קאָפּ מיט האָר.