ווידעאָ: אַן אינטערוויו מיט קאָבי ווײַצנער צו זײַן צווייטן יאָרצײַט WATCH: An interview with Kobi Weitzner, in commemoration of his second yahrzeit
דער אַקטיאָר, דראַמאַטורג און ראַדיאָ־פּערזענלעכקייט דערציילט וועגן זײַן צוגאַנג צו ייִדיש און טעאַטער.
Image by Marta Kusmierz
הײַנט פֿאַלט אויס לויטן ייִדישן לוח צוויי יאָר, זינט קאָבי ווײַצנער, דער לאַנגיאָריקער פֿאָרווערטס־קאָרעספּאָנדענט אין וואַרשע, איז אַוועק אין דער אייביקייט. קאָבי, אַ קינד פֿון לעמבערגער ייִדן, איז געווען אַן אַקטיאָר און טעאַטער־רעזשיסאָר בײַם פֿאַך. ווי ער דערקלערט אינעם אינטערוויו אויבן, וואָס ער האָט געמאַכט אין 2013 מיטן „פּראָיעקט געווידמעט דער פּוילישער לינגוויסטישער קולטור־ירושה“, האָט ער לכתּחילה ניט פּלאַנירט זיך צו פֿאַרנעמען מיט מאַמע־לשון, נאָר איז געקומען צו דעם דורכן טעאַטער.
אַחוץ זײַנע ראַדיאָ־ און טעאַטראַלישע טעטיקייטן, איז קאָבי געווען אַ מחבר פֿון קינדערביכלעך און פֿאָרש־אַרטיקלען, אַ ייִדיש־לערער, און בכלל אַ קולטור־טוער. יעדער איינער וואָס האָט געקענט קאָבי ווײַצנער ווייסט, אַז ער האָט אַ סך מער געהאַלטן פֿון טוען ווי רעדן, און דאָס זאָגט ער אַליין עטלעכע מאָל אינעם אינטערוויו.
אינעם אינטערוויו דערמאָנט ווײַצנער דעם פּאַראַדאָקס, וואָס „די וואָס האַלטן פֿון ייִדיש אידעאָלאָגיש רעדן ניט קיין ייִדיש און די וואָס האַלטן ניט פֿון ייִדיש — די חסידים — רעדן ייִדיש“. ווײַצנער דערציילט אויך פֿאַר וואָס ער, אַ פֿרײַער ייִד, האַלט אַז „ייִדיש אָן ייִדישקייט האָט ניט קיין זין“ און גיט איבער פֿאַר וואָס ער האַלט, אַז מע טאָר ניט שפּילן ייִדישן טעאַטער אויף כּלל־ייִדיש.
