יואל מאַטוועיעוו

צוויי שילן אין דער זעלבער געגנט פֿון פּעטערבורג זײַנען אָריענטירט אין פֿאַרקערטע ריכטונגען.

נאָר אַ סנהדרין, אַ בית־דין מיט דער גרעסטער קאָמפּעטענץ און אַחריות, מעג מישפּטן עמעצן צום טויט

דער גרויסער מאַטעמאַטיקער, דזשאָן קאָנוויי, איז הײַיאָר געפֿאַלן אַ קרבן פֿונעם קאָראָנאַ־ווירוס.

הײַנט דינט אַ שטעקן מיט צוויי שלאַנגען ווי דער אינטערנאַציאָנאַלער סימבאָל פֿון מעדיצין.

די רוסישע איבערזעצונג פֿונעם גריכיש־ייִדישן פּאָעטס ווערק וועגן ספֿר שמות האַלט אויף דעם ריטעם און סטיל פֿונעם אָריגינאַל.

הרבֿ אַמסלם פֿאָלגט די צפֿון־אַפֿריקאַנער ייִדישע מינהגים, אַפֿילו אויב זיי קומען, אויפֿן ערשטן בליק, אין סתּירה מיט דער הויפּטשטראָמיקער הלכה.

לויט די מקובלים זענען די זיבן צווײַגן פֿון דער מנורה מרמז אויפֿן מוח, צוויי אויגן, צוויי הענט און צוויי פֿיס פֿון אַ מענטשן.

אַפֿילו אויף דער ערד זענען זמנים נישט אַזוי פּשוט.