מיר זענען מיט דיר, נעמיWe’re with you, Naomi
אָפֿן־האַרציקע געפֿילן פֿון דער מחברטע, בעת איר וויזיט צו דער אָנפֿירערין פֿון איר ייִדיש־ווינקל, אַ געוועזענע טענצערין, אין מושבֿ־זקנים.
דאָס ליד איז אָנגעשריבן געוואָרן לכּבֿוד נעמי ליף האַלפּערין, אַ באַקאַנטע ייִדישע טענצערין וואָס האָט ביז לעצטנס געפֿירט אַ ייִדיש־ווינקל אין וווּדסטאָק, נ״י. אַ ווידעאָ וווּ זי דערציילט וועגן דער טיפֿער השפּעה וואָס דער זומער־לאַגער קעמפּ קינדערוועלט האָט געהאַט אויף איר קענט איר זען דאָ
אַ מאָל ווען איך שטעל זיך אָפּ בײַם פֿאָרסיגנאַל
און וואַרט אַז דאָס ליכט זאָל זיך בײַטן
פֿון רויט אויף גרין
גלוסט זיך מיר
אויפֿצומאַכן אַ ביסל דאָס פֿענצטער
און לאָזן די מוזיק פֿונעם אויטאָ וואָס שטייט לעבן מיר
אַרײַנשוועבן צו מיר און מיך אָנפֿילן מיט אַן אַנדערער וועלט
און הערן ווי די מוזיק גיסט זיך אַרײַן
אין מײַנע אויערן
און אין מײַנע פֿאַנטאַזיעס
ווײַט אַוועק פֿון דאַנען
יעדער ישׂראלי ווייסט
אַז ווען די נאָז דערנענטערט זיך צו אַ ווײַסער יאַזמין־בלום
שמעקט מען אַ שטיקל גן־עדן
ווי אַנדערש ס׳איז
ווען מע גייט אַרײַן אין אַ פּלאַץ
וווּ עס קלאַפּט באַלד אין דער נאָז אַרײַן
אַ ריח פֿון ווינדלעך פֿאַר דערוואַקסענע
וווּ אַ סך פֿון די אײַנוווינער
ווייסן שוין נעבעך בכלל נישט אַז זיי לעבן נאָך
און נאָר דער גוף רירט זיך
און פֿונקציאָנירט וויפֿל ער קען נאָר.
דאָרטן, אוי דאָרטן
געפֿינט זיך איצט אונדזער נעמי
אונדזער לערערין פֿונעם ייִדיש־ווינקל אין דער וווּדסטאָקער שיל
אפֿשר וואָלט שוין בעסער געווען ווען מע וואָלט זי געלאָזט בלײַבן אין דער היים
אין בעט, מיט איר קעצעלע לעבן איר.
אַ שווערער גורל ווען מע פֿאַרשטייט נאָך גוט וואָס ס׳טוט זיך מיט דיר אָבער דו האָסט נישט קיין ברירה.
אַלע טײַערע חבֿרים קומען צו גאַסט נאָר ווען זיי קענען
און יעדע צווייטע וואָך לאָזט דער מושבֿ־זקנים אונדז פֿירן דאָרט דעם ייִדיש־ווינקל.
נעמי קומט אַריין אין זאַל, אַ פֿאַרשלאָפֿענע,
אָבער מיר, די עקשנים, מיר לאָזן זי נישט אָפּ
און באַלד ווערט אַן איבערקערעניש
און זי וועקט זיך אויף און לעבט אויף
און פֿירט אונדזער ייִדיש־ווינקל ווי אַמאָל
מיט איר שאַרפֿן הומאָר און אירע חכמות
וואָס מע קען זאָגן נאָר אויף ייִדיש.
אַפֿילו הײַנט ווען זי זיצט אין אַ רעדלשטול
און זינגט ייִדישע לידער
דאַכט זיך מיר אַז זי טאַנצט שוין ווידער די תּנ״כישע טענץ פֿון אַמאָל
צום ריטעם פֿון אַ טאַמבורין בײַ איר אין דער האַנט
שווער זי איצט צו זען אַזוי
אָבער מיר טוען וואָס מיר קענען צו מונטערן איר שטימונג
ווען מיר האָבן לעצטנס געפּראַוועט איר 105טן געבוירן־טאָג,
מיטן וווּדסטאַקער ראַבינער ר׳ יונתן
וואָס האָט געזונגען ייִדישע לידער מיט דער גיטאַרע
און אויף געדעקטע טישן זענען געשטאַנען פֿאַרשידענע פֿינגער־עסנס מיט טאָרטן
און עס האָט געשמעקט מיטן פּאַרפֿום פֿון די בוקעטן
וואָס יעדער האָט מיטגעברענגט
ווײַל נעמי פֿלעגט תּמיד בעטן מע זאָל איר ברענגען בלומען אַנשטאָט מתּנות
האָט נעמי געשמייכלט
און אירע אויגן האָבן געגלאַנצט
ווי אַ כּלה אויף איר חתונה־טאָג
געלאַכט און געזונגען ווי אַ שטיפֿעריש קינד.
אין יענעם מאָמענט האָט זיך געפֿילט אַז אויך אין מושבֿ־זקנים
שמעקט מען דעם זיסן ריח פֿון גן־עדן.
A message from our CEO & publisher Rachel Fishman Feddersen
I hope you appreciated this article. Before you move on, I wanted to ask you to support the Forward’s award-winning journalism during our High Holiday Monthly Donor Drive.
If you’ve turned to the Forward in the past 12 months to better understand the world around you, we hope you will support us with a gift now. Your support has a direct impact, giving us the resources we need to report from Israel and around the U.S., across college campuses, and wherever there is news of importance to American Jews.
Make a monthly or one-time gift and support Jewish journalism throughout 5785. The first six months of your monthly gift will be matched for twice the investment in independent Jewish journalism.
— Rukhl Schaechter, Yiddish Editor