ווידעאָ: מע עלטערט זיך, אָבער מע שעמט זיך ניטWATCH: Learning to grow older without shame
לוסעט וואַן דען בערג זינגט רחל קאָרנס „מײַן לײַב“, באַגלייט פֿון אַ סינטעז פֿון קלאַסישע און מאָדערנע פּאָפּ־קלאַנגען.
Image by Lucette Van Den Berg
די וואָך האָט די האָלענדישע סאָפּראַנאָ לוסעט וואַן דען בערג אַרויסגעלאָזט אַ מוזיק־ווידעאָ, אין וועלכן זי זינגט רחל קאָרנס ליד „מײַן לײַב“. די מוזיק, קאָמפּאָנירט דורך וואַן דען בערג, נעמט אַרײַן קלאַנגען וואָס דערמאָנען סײַ אין דער קלאַסישער אייראָפּעיִשער מוזיק פֿון אַמאָל און דער וועלט פֿון וווּנדער־מעשׂיות, סײַ אין דער מאָדערנער פּאָפּמוזיק.
אינעם ליד „מײַן לײַב“, פֿאַרגלײַכט רחל קאָרן אַ מענטשנס עלטער ווערן צו אַ בוים אין האַרבסט און דריקט צו ערשט אויס איר באַדויער וועגן דעם, אָבער דערנאָך באַשליסט זי דווקא זיך ניט צו שעמען דערמיט.
שוין מער ווי אַ יאָרצענדליק צייכנט זיך וואַן דען בערג אויס מיט אירע אָריגינעלע מוזיקאַלישע קאָמפּאָזיציעס צו באַגלייטן די ווערטער פֿון ייִדישע פּאָעטעסעס, איבערהויפּט ביילע שעכטער־גאָטעסמאַן. להיפּוך צו שעכטער־גאָטעסמאַן, וועמענס לידער זענען געוואָרן ברייט באַקאַנט ווי זינגלידער, זינגט מען אָבער זעלטן ווען אַ ליד פֿון דער פּאָעטעסע רחל קאָרן. ווי וואַן דען בערג ווײַזט מיט אָט דעם ליד, פּאַסן זיך אַ טייל פֿון קאָרנס טעקסטן גוט צו צו מוזיק.
רחל קאָרן איז אויפֿגעוואַקסן אויף אַ ריזיקן גוט מיט אַ פֿאַרם און וועלדער און, ניט געקוקט אויף אירע ליטעראַרישע טעטיקייטן און פֿאַרבינדונגען מיט ליטעראַרישע קרײַזן אין די גרויסע שטעט פֿון גאַליציע, איז זי געבליבן אויף איר משפּחהס גוט ביז 1941. קיין חידוש ניט, וואָס די נאַטור שפּילט אַן אָנפֿירנדיקע ראָלע אין אירע לידער.
