דער פֿאָרווערטס זוכט נײַע וויצבילדער בײַ די לייענערThe Forverts is seeking original cartoons from its readers
זעט דעם ערשטן קאַרטון — אַ פּאַסיקער קאָמענטאַר אויף חנוכּה 2020.

Image by Getty Images
נעמענדיק אין באַטראַכט אַז ייִדישע וויצבילדער (קאַרטונס,) זענען אַ מאָל געווען שטאַרק פּאָפּולער אין דער ייִדישער פּרעסע, וואָלט דער פֿאָרווערטס געוואָלט אָנהייבן רעגלמעסיק פּובליקירן אַ ייִדיש וויצבילד, געשאַפֿן פֿון די לייענער און מיטשרײַבער. די אונטערשריפֿטן קענען זײַן אויף ייִדיש אָדער אויף ענגליש, און מיר וועלן עס איבערזעצן.
אַלע קאַרטונס דאַרף מען שיקן צו [email protected] בײַ יעדן קאַרטון וואָס ווערט פּובליקירט וועט דער מחבר באַקומען $50.
אונדזער ערשט וויצבילד איז פֿון לעסלי טערנער, אַ פּענסיאָנירטע בריווטרעגערין און קאַרטוניסט וואָס וווינט אין טאָראָנטאָ. זי האָט ערשט לעצטנס אָנגעהויבן שטודירן ייִדיש בײַם טאָראָנטער אוניווערסיטעט. ווען איר ייִדיש־פּראָפֿעסאָרין, סאַשאַ האָפֿמאַן, האָט געבעטן די סטודענטן שאַפֿן עפּעס נײַס אויף ייִדיש, האָט לעסלי באַשלאָסן צו שאַפֿן אַ וויצבילד. דאָס איז טאַקע דאָס ערשטע מאָל וואָס זי מאַכט אַ קאַרטון אויף ייִדיש:

Image by Lesley Turner
וויצבילדער זענען געווען אַ פֿאַרשפּרייטע זאַך אין דער ייִדישער פּרעסע אין מיזרח־אייראָפּע, בפֿרט אין וואַרשע. דאָס ערשטע וויצבילד אין אַמעריקע איז געדרוקט געוואָרן אין דער „ניו־יאָרקער ייִדישער אילוסטרירטער צײַטונג‟ אין 1887 — אַ צײַטשריפֿט וואָס האָט זיך געדרוקט בלויז צוויי יאָר לאַנג. סאַטירישע ייִדישע וויצבילדער, בפֿרט אויף פּאָליטישע און געזעלשאַפֿטלעכע טעמעס, האָבן זיך אָפֿט געדרוקט אין די הומאָריסטישע צײַטשריפֿטן, „דער גרויסער קונדס‟ און „דער קיביצער‟.