ווידעאָ: „אויפֿן הייליקן אָרט“VIDEO: ‘Meet me at the cemetery’
Photo by Wikimedia Commons
פֿון דער רעדאַקציע:
די טעג, ווען די נײַעס שאַפֿט אונדז אַזאַ סך עגמת־נפֿש, איז אפֿשר די בעסטע צײַט זיך צו באַקענען מיט אַ טייל פֿון די אוצרות פֿון ייִדישן הומאָר. צווישן אונדזערע פֿײַנסטע הומאָריסטן איז משה נאַדיר.
משה נאַדיר (1885 ־ 1943) — פֿון דער היים: יצחק רײַס — איז געבוירן געוואָרן אינעם שטעטל נאַראַיעוו, מיזרח־גאַליציע. צו 13 יאָר איז ער אָנגעקומען קיין ניו־יאָרק און מיט עטלעכע יאָר שפּעטער שוין אָנגעהויבן זיך דרוקן אינעם הומאָר־זשורנאַל, „דער גרויסער קונדס“ און אַ צאָל לינקע צײַטונגען. ער האָט געשריבן פּיעסעס וואָס זענען אויפֿגעפֿירט געוואָרן אין מאָריס שוואַרצעס ייִדישן קונסט טעאַטער און אַנדערע אָנגעזעענע טעאַטערס און האָט אויך געדרוקט פּאָעזיע. צווישן זײַנע באַקאַנטסטע ווערק איז די זאַמלונג עראָטישע לידער, „ווילדע רויזן“, וואָס איז אַרויס אין 1915.
דעם פֿאַרגאַנגענעם נאָוועמבער האָט דער ייִדישער קולטור־קאָנגרעס אַרויסגעלאָזט אַ ריי ווידעאָס אין וועלכן דער דירעקטאָר פֿון דער אָרגאַניזאַציע, שיין בייקער, רעציטירט קורצע קאַפּיטעלעך פֿון „ווילדע רויזן“. די ווידעאָס זענען פּראָדוצירט געוואָרן אויפֿן פֿאַרלאַנג פֿונעם אַרגענטינער ייִוואָ אין בוענאָס־אײַרעס.
אָט קענט איר הערן איינס פֿון די קאַפּיטלען, „אויפֿן הייליקן אָרט“:
