מיכל יאַנקיווסקי

י. מ. ליפֿשיץ האָט געטענהט אַז דאָס שאַפֿן אַ ייִדישן אויסלייג און אַרויסגעבן ייִדישע ווערטערביכער קאָן פֿאַרהיטן די ייִדישע אַסימילאַציע.

בער האַלפּערינס באַריכט וועגן דעם הויפּט פֿון קאָוונער געטאָ האָט געמאַכט אַ טיפֿן רושם אויף די געוועזענע ייִדישע תּושבֿים פֿון קאָוונע.

אין ביידערס קאַבינעט האָבן די צוויי מענער זיך אָראָפּגערעדט פֿון האַרצן װעגן דער גרױסער עװלה לגבי דער ייִדישער קולטור אין ראַטן־פֿאַרבאַנד.

ווען מע האָט געבעטן אײַנשטײַנען ער זאָל אָנשרײַבן די הקדמה האָט ער געענטפֿערט, אַז ער װעט עס טאָן מיט פֿאַרגעניגן.

בעת סטאַלינס הערשאַפֿט, האָט מען צוליב בלויז איין „פֿאַלשער‟ באַמערקונג געקענט גוט באַשטראָפֿט ווערן.

זעענדיק ווי דער יאַפּאַנישער קאָנסול, טשיונע סוגיהאַראַ, העלפֿט פּוילישע ייִדן אַנטלויפֿן, האָט איבערצײַגט דעם מחברס משפּחה אַליין צו מאַכן פּליטה.