מיכאל קרוטיקאָװ

פּנינה שראַם האָט געהאָלפֿן אויפֿלעבן די טראַדיציע פֿון דערציילן ייִדישע מעשׂיות דאָ אין אַמעריקע.

דוד לייטנערס בוך נעמט אַרײַן אַ טשיקאַווען אינצידענט וועגן אַ טעות אין פּשט צווישן אַ רבין און דעם דײַטשיש־ייִדישן אייגנטימער פֿון האָטעל.

די מעשׂה „תּשליך תּש״ב‟ קומט פֿאָר ראָש–השנה 1941 אין קיִעװ, צען טעג פֿאַרן מאַסנמאָרד פֿון ייִדן אין באַבי יאַר.

איציק פֿעפֿערס ליד „איך בין אַ ייִד‟ האָט בײַ די סאָוועטיש־ייִדישע שרײַבערס אַרויסגערופֿן דווקא פּאַראָדיעס.

אין זײַן ראָמאַן „מידת-הדין‟ ווײַזט דוד בערגעלסאָן ווי פּאָגראָמען האָבן איבערגעצײַגט ייִדן צו שטיצן די סאָוועטישע מאַכט.

די שטודיע, און אַנדערע וועגן די אַמאָליקע ייִדן אין סיביר און ווײַסרוסלאַנד, געפֿינט זיך אינעם נײַסטן נומער „יודאַיִק–סלאַװישן זשורנאַל‟.

אַ ריי ווידעאָס פֿון דער הײַיאָריקער באַשעוויס־קאָנפֿערענץ קען מען איצט זען אויף יו־טוב.

אָלגאַ טאָקאַרטשוק, די נאָבל־לאָרעאַט פֿון 2018, באַשרײַבט די װאַנדערונגען פֿונעם אַװאַנטוריסט איבער טערקײַ, פּױלן און אוקראַיִנע.