Skip To Content
JEWISH. INDEPENDENT. NONPROFIT.
Yiddish

ווידעאָ: „גייען זיי אין די שוואַרצע רייען“ געזונגען פֿון שׂרה גאָרבי WATCH: ‘‘They walk in dark rows’’ sung by Sarah Gorby 

מאַני לייבס אומעטיק ליד שפּיגלט אָפּ דעם טרויעריקן מאָמענט אין אַמעריקע.

אין די דאָזיקע טעג פֿון אומרו און מגפֿה ווייס איך בכלל ניט וועלכע לידער צו שטעלן אין „עונג־שבת“, וואָס זאָלן געהעריק אָפּשפּיגלען אונדזער ביטערן מצבֿ. 

פּאָליטישע לידער זענען דאָ אויף ייִדיש אָן אַ צאָל. איך וואָלט געקענט שאַפֿן אַ רשימה ראַדיקאַלע לידער פֿון דוד עדעלשטאַדט, מרדכי געבירטיג, שמערקע קאַטשערגינסקי און שרײַבן אַז מע זאָל זיך אַלע ווידער צוהערן צו „דאַלוי פּאָליציי“ ווי אַ פֿאָרגייער פֿונעם באַקאַנטן ליד פֿון דער רעפּ־גרופּע NWA, אָבער איך וויל זיך דאָ קערן אין אַן אַנדער ריכטונג.

כאָטש עס זענען דאָ תּמיד ענלעכקייטן מיטן אַמאָל, איז אונדזער מאָמענט פֿאָרט אַן אַנדערער, און עס פּאַסט אים אפֿשר בעסער אַ ליד וואָס דריקט אויס טרויער אויף אַ מער אַלגעמיינעם אופֿן. אַז איך זע אויף דער טעלעוויזיע ווי די פּאָליציי פֿאַלן אָן אויף פּראָטעסטירער און שיסן אויף זיי מיט טרערן־גאַז און גומענע קוילן, הער איך ניט קאַטשערגינסקיס ”באַריקאַדן“ אָדער „דאַלוי פּאָליציי“, נאָר גיכער מאַני לייבס „גייען זיי אין די שוואַרציע רייען“. כאָטש בוכשטעבלעך איז עס ניט פֿאַרבונדן מיט מגפֿות אָדער פּאָליציייִשן געוואַלד, רופֿט עס אַרויס בײַ מיר, נאָך מער ווי אַלע אַנדערע ייִדישע לידער, די זעלבע שטימונג וואָס איך פֿיל איצט וועגן אַמעריקע.

אפֿשר האָט עס צו טאָן מיט דעם, וואָס דאָס ליד דערקלערט קיינמאָל ניט, וואָס איז געשען מיט די מענטשן און פֿאַר וואָס זיי זענען פֿאַרטריבן געוואָרן. דאָס ליד איז ניט פֿאַרבונדן מיט קיין ספּעציפֿישן מאָמענט, נעמט עס אָן אַן אוניווערסאַלן כאַראַקטער. אין אַ צײַט ווען צענדליקער מיליאָנען בײַ אונדז אין אַמעריקע האָבן צום ערשטן מאָל אין זייער לעבן ניט וואָס צו עסן און אַ ים מיט מענטשן וועלן באַלד פֿאַרלירן זייערע הײַזער און מע האַלט אין איין זען ווי מענטשן שלאָגן זיך אויף דער טעלעוויזיע, קלינגען הײַנט די ווערטער „גייען זיי אין די שוואַרצע רייען, נאַס און הונגעריק ווי הינט, און געשלאָגענע ווי הינט“ אַלץ מער אַקטועל.

דאָס ליד, געזונגען פֿון שׂרה גאָרבי אויף אַ קאָנצערט אין פּאַריז אין 1966, האָט מאַני לייב לכתּחילה געשריבן וועגן די פּאָגראָמען בשעת דער ערשטער וועלט־מלחמה אָבער באַלד נאָך דער צווייטער וועלט־מלחמה איז עס אָנגענומען געוואָרן  געוואָרן ווי אַ חורבן־ליד.

Dive In

    Republish This Story

    Please read before republishing

    We’re happy to make this story available to republish for free, unless it originated with JTA, Haaretz or another publication (as indicated on the article) and as long as you follow our guidelines. You must credit the Forward, retain our pixel and preserve our canonical link in Google search.  See our full guidelines for more information, and this guide for detail about canonical URLs.

    To republish, copy the HTML by clicking on the yellow button to the right; it includes our tracking pixel, all paragraph styles and hyperlinks, the author byline and credit to the Forward. It does not include images; to avoid copyright violations, you must add them manually, following our guidelines. Please email us at [email protected], subject line “republish,” with any questions or to let us know what stories you’re picking up.

    We don't support Internet Explorer

    Please use Chrome, Safari, Firefox, or Edge to view this site.