לייזער בורקאָ

מאָטי אַטיאַס איז נישט דער איינציקער וואָס ניצט דאָס וואָרט אויף ייִדיש; מע זעט עס אינעם חסידישן פֿאָרום, „קאַווע־שטיבל‟.

כאָטש ער האָט ליב געהאַט מאַמע־לשון זענען אין זײַנע ראַדיאָ־פּיעסעס געווען אַ סך ענגלישע ווערטער. פֿאַר וואָס?

יחיאל שאַנדלערס „ייִדיש: ביאָגראַפֿיע פֿון אַ שפּראַך‟, איז סײַ זייער אינפֿאָרמאַטיוו סײַ אַ מחיה צו לייענען.

דער קאָמפּאָזיטאָר מײַקל הײַזער האָט געשאַפֿן די מעלאָדיעס בעת דער פּאַנדעמיע און געשטעלט די נאָטן און רעקאָרדירונגען אָנלײַן.

זעענדיק וויפֿל פֿאַרלאָזן די חסידישע וועלט, וואָלטן ייִדיש־אָרגאַניזאַציעס געמעגט טאָן מער זיי צו באַקענען מיט דער וועלטלעכער ייִדיש־קולטור.

אַ דאַנק אים האָט מען אָרגאַניזירט די ווילנער זאַמלונגען פֿון פֿאַר דער מלחמה, וואָס זײַנען געהאַט אָנגעקומען אין אַ שטאַרק כאַאָטישן צושטאַנד.

די פּיעסע, „אויפֿן ים“, ווערט געשפּילט פֿון פֿרויען וואָס זענען דערצויגן געוואָרן בײַ חסידישע משפּחות.

דער 27־יאָריקער דוד עומר כּהן האַלט בײַם אַרויסגעבן אַ בוך לידער פֿון רבֿקה באַסמאַן בן־חיים, באַגלייט מיט אַ האָלענדישער איבערזעצונג.