יואל מאַטוועיעוו

דער ערשטער רעדאַקטאָר פֿון דער „ייִדישער ענציקלאָפּעדיע‟ האָט, אַ פּנים, נישט געוווּסט וועגן דעם „שמואל־בוך‟ און דאָס „מלכים־בוך‟.

די אַנטדעקונגען קאָן אָפּגעטײַטשט ווערן אויף פֿאַרשיידענע אופֿנים – סײַ טראַדיציאָנעלע, סײַ אַנטי־טראַדיציאָנעלע.

צווישן די חפֿצים: כּלים פֿון שטעטלדיקע שוסטערס און מצה־וועלגערער, קמיעות און חתונה־פֿאַרבעטונגען.

דאָס באַקאַנטע בריטישע געשטאַלט איז געווען אַ גוטער פֿרײַנד מיט אַ צווייטן מאָריס: דעם ייִדישן פּאָעט, מאָריס ווינטשעווסקי.

ייִדן וווינען שוין אין דער שטאָט זינט מיטל־עלטער.

די גמרא באַטראַכט די קשיא: וועלכע פֿון דרײַ שפּראַכן איז די בעסטע ווי אַ שמועס־לשון?

נישט אַלע וואָס האָבן עולה־רגל געווען אַהין זענען פֿרומע, און ווײַט נישט אַלע – חרדים.

אין אַ טייל לשון־קודשדיקע ראָשי־תּיבֿות שטעקן פֿילאָסאָפֿישע און מיסטישע אידעעס; אַנדערע זענען בלויז כּיבוד־טיטלען.