יואל מאַטוועיעוו

יואל מאַטוועיעוו לייגט פֿאָר זײַן אייגענעם „קאַנאָן‟ פֿון פּראָמינענטע אַנאַרכיסטיש־געשטימטע פֿרומע ייִדן.

דאָס ליד, אַמאָל פּאָפּולער בײַ ייִדן אינעם געטאָ פֿון מאָלעוו־פּאָדאָלסק, אוקראַיִנע, שילדערט די שוידערס פֿון דער צווייטער וועלט־מלחמה.

אַ צאָל קונסט־עקספּערטן האַלטן אַז ווען דער מאָלער וואָלט ניט געשטאָרבן אַזוי יונג וואָלט ער געקאָנט ווערן אַזוי באַרימט ווי שאַגאַל.

בעת אַ שול־עקסקורסיע אין קיִעוו האָט מאַטוועיעוו פֿאַרלאָזט די גרופּע און איז אַ גליקלעכער געפֿאָרן מיטן מעטראָ איבער דער שטאָט.

צווישן די דאָקומענטן וואָס געפֿינען זיך בײַ די יורשים פֿונעם פּאָעט צבֿי צעלמאַן — אַ כּמעט 100־יאָריקן לערנפּלאַן.

דאָס איז איינס פֿון אַ זאַמלונג לידער אָנגעשריבן פֿון פֿרויען, וואָס זענען פֿיזיש אָדער סעקסועל באַלעסטיקט געוואָרן בעתן חורבן.

צי זענען מיר ווײַטע קרובֿים פֿון כּמו־לעבעדיקע באַשעפֿענישן, וואָס זענען איצט געוואָרן אונדזערע שׂונאים?

ווען ר׳ מנחם־מענדל שניאורסאָן האָט מקבל געווען זײַן פּאָזיציע ווי דער רבי, האָט ער געהאַלטן אַ מאמר אויף ייִדיש דורכגעזאַפּט מיט סודות־התּורה.