יואל מאַטוועיעוו

יענאַיער, וואָס מע פּראַוועט אין אַלזשיר יעדעס יאָר אין יאַנואַר, איז בפֿירוש פֿאַרבונדן מיט אַגריקולטור, און בפֿרט מיט פֿרוכטביימער.

דאָס האַנדלען איבער דער גאָרער וועלט האָט, אַ פּנים, געבליט אַ סך פֿריִער ווי מע האָט זיך ביז הײַנט משער געווען

אַ טעקסט אָנגעשריבן בערך 2,200 יאָר צוריק פּלעפֿט נאָך אַלץ די הײַנטיקע פֿאָרשער.

ס׳איז זייער מעגלעך אַז אויף די מיטל־עלטערלעכע אַשכּנזישע ייִדן האָט משפּיע געווען די צורה פֿונעם אות.

בײַם איבערזעצן „דאָס פֿערדעלע בײַנאַכט‟, האָט שמואל מאַרשאַק געגעבן דעם שכן אַ גוייִשן נאָמען כּדי עס צו פֿאַרוואַנדלען אין אַ רוסישן ליד.

אין זײַן נײַ בוך, פֿאָקוסירט זיך דער לינגוויסט גלעד צוקערמאַן אויף סטראַטעגיעס פֿון שפּראַך־אויפֿלעבונג.

די סעזאָנען פֿיגורירן אין עטלעכע הלכה־ענינים ווי, למשל, די ברכת־החמה — די זעלטענע ברכה, וואָס מע זאָגט בלויז איין מאָל אין 28 יאָר.

ישׂראלדיקע פּאָליטישע סיכסוכים ברענגען צו אויסטערלישע קאָנספּיראַציעס.