יואל מאַטוועיעוו

נאָך אין דער תּקופֿה פֿונעם בית־שני האָבן ייִדן געוווינט אינעם לאַנד, וואָס וויל איצט ווערן אַ מיטגליד פֿון אייראָ־פֿאַרבאַנד.

שאול מגיד טענהט אַז בײַ ביידע איז דער געדאַנק צו פֿאַרוואַנדלען העברעיִש אין אַ גערעדטער שמועס־שפּראַך אין סתּירה מיט דער ייִדישער טראַדיציע.

וועלוול טשערנינס מאָנאָגראַף וועגן די קרימטשאַקער ייִדן איז אויפֿן סמך פֿון זײַנע פֿעלד־פֿאָרשונגען במשך פֿון די 1970ער און אָנהייב 1980ער יאָרן.

די אוראַלטע אַסאָציאַציע איז אויך געווען באַקאַנט בײַ פֿריִערדיקע קריסטן.

מאַקס ווײַנרײַכס אַפֿאָריזם בלײַבט נאָך אַלץ אַקטועל.

דאָקומענטן וואָס מע האָט געפֿונען אין דער קאַיִרער גניזה ווײַזן, אַז אַמאָל זענען אין ייִדישקייט געווען דערלויבט פֿאַרשיידענע תּפֿילה־פּאָזעס.

דאָס בוך פֿאָלגט אַ כראָנאָלאָגישן סדר, פֿון תּנ”כישע צײַטן ביזן גאָר ווײַטן עתיד.

הרבֿ אַבֿרהם חן האָט געגלייבט, אַז אַן אַטעיִסט קאָן זײַן אַ צדיק, ווײַל ער גלייבט באמונה־שלמה אין מענטשלעכע אידעאַלן.