יואל מאַטוועיעוו

פֿאַרשפּרייטע פֿאַרקירצונגען אין גערעדטע ייִדישע דיאַלעקטן זענען נישט אַלעמאָל בהסכּם מיט דער כּלל־שפּראַך.

נישט געקוקט אויף זײַן אומאָנגענעמען גערוך, איז דער קאָליריקער פֿויגל געוואָרן שלמה־המלכס שדכן.

די טעאָריע און פּראַקטיק פֿון קוואַנט־קאָמפּיוטערס איז ממש אָנגעשטאָפּט מיט ייִדישע נעמען.

די הײַנטיקע סימבאָלן פֿון סאָציאַלער דערווײַטערונג פֿלעגן מיינען אין גאַנצן אַ פֿאַרקערטן ענין.

די תּורה ניצט דאָס וואָרט „תּחשים‟, נאָר חז״ל איז נישט מסכּים וואָס איז טאַקע דער טײַטש דערפֿון.

די ראַמאַנודזשאַן־מאַשין איז אַ נאָמען נאָך אַ מאַטעמאַטיקער וואָס האָט געזאָגט אַז זײַנע טעאָריעס קומען פֿון אַ געטין וואָס איז אים געקומען צו חלום.

ייִדן האָבן געשפּילט אַ וויכטיקע ראָלע אויפֿן אינדזל, אָבער צו מאָל זענען זיי געווען פֿאַרמישט אין פּיראַטישער רויבערײַ און שקלאַפֿן־האַנדל.

יענאַיער, וואָס מע פּראַוועט אין אַלזשיר יעדעס יאָר אין יאַנואַר, איז בפֿירוש פֿאַרבונדן מיט אַגריקולטור, און בפֿרט מיט פֿרוכטביימער.