יואל מאַטוועיעוו

דאָקומענטן וואָס מע האָט געפֿונען אין דער קאַיִרער גניזה ווײַזן, אַז אַמאָל זענען אין ייִדישקייט געווען דערלויבט פֿאַרשיידענע תּפֿילה־פּאָזעס.

דאָס בוך פֿאָלגט אַ כראָנאָלאָגישן סדר, פֿון תּנ”כישע צײַטן ביזן גאָר ווײַטן עתיד.

הרבֿ אַבֿרהם חן האָט געגלייבט, אַז אַן אַטעיִסט קאָן זײַן אַ צדיק, ווײַל ער גלייבט באמונה־שלמה אין מענטשלעכע אידעאַלן.

הרבֿ זאַקס איז געווען אַן אויסגעשפּראָכענער רעליגיעזער פּלוראַליסט.

הגם די קלאַסישע הלכה קלינגט שטאַרק נעגאַטיוו, קוקן אַ טייל ייִדישע דענקער אויף דער קשיא פֿון אַן אַנדער קוקווינקל.

די צײַטשריפֿט איז די איינציקע מלוכיש־געשטיצטע אויסגאַבע אויף ייִדיש אין דער וועלט.

הגם דער וויכטיקסטער ספֿר פֿון חב”ד קאָן קלינגען, אויפֿן ערשטן בליק, סופּרעמאַטיסטיש, האָבן אים אַ צאָל רבנים אָפּגעטײַטשט אויף אַנדערע אופֿנים.

פֿאָרשער באַקומען אַ נאָבל־פּרעמיע פֿאַרן שטודירן איינעם פֿון די סאַמע משונהדיקע אָביעקטן אינעם אוניווערס.