מיכאל קרוטיקאָװ

אַ פּױלישער שרײַבער שאַפֿט אַן אײגנאַרטיקן ראָמאַן פֿון דער װאַרשעװער ייִדישער אונטערװעלט ערבֿ דער צװײטער װעלט־מלחמה.

די צײַטונג „אײניקײט‟ האָט באַקומען התלבֿותדיקע בריוו פֿון אירע לייענער וועגן דער סאָוועטישער אָנערקענונג פֿון ישׂראל אין 1948.

ווי שלום אַש, יעקבֿ גלאַטשטיין און יצחק באַשעוויס האָבן זיך געזען אינעם געראַם פֿון דער וועלט־ליטעראַטור.

טישעוויץ האָט מען באַטראַכט ווי דאָס „שטעטל שבשטעטלעך‟, די פֿאַרקערפּערונג פֿונעם אַלטן ייִדישן שטייגער

װען אַשכּנזישע דיכטער האָבן איבערגעטײַטשט אײראָפּעיִשע ריטער־ראָמאַנען, האָבן זײ איבערגעשטאַלטיקט די העלדן לױטן געשמאַק פֿון זײערע לײענער.

ס׳איז טשיקאַווע וואָס די איינציקע אַנטאָלאָגיע אויף ייִדיש וואָס קומט הײַנט אַרויס איז נישט פֿון אַמעריקע אָדער ישׂראל, נאָר פֿון דײַטשלאַנד.

אין „די נתּניהוס‟, פֿון יהושע כּהן, זעט מען דעם סיכסוך צװישן צװײ השׂגות פֿון ייִדישער געשיכטע אין אַמעריקע אין 1960.

דער סקאַנדאַל אַרום בלײק בײליס ביאָגראַפֿיע װאָלט געקאָנט זײַן אַן אינטריגע אין פֿיליפּ ראָטס אַ ראָמאַן.