יואל מאַטוועיעוו

אין אַ טייל לשון־קודשדיקע ראָשי־תּיבֿות שטעקן פֿילאָסאָפֿישע און מיסטישע אידעעס; אַנדערע זענען בלויז כּיבוד־טיטלען.

צוליב דער בשותּפֿותדיקער בבֿלישער ירושה, טראָגן די גריגאָריאַנער חדשים אין אַראַבישע לענדער כּמעט די זעלביקע נעמען, ווי אינעם ייִדישן לוח.

הײַיאָר ווערט 60 יאָר זינט דעם אָנהייב פֿון קאָסמאָס־נסיעות.

די באַקאַנטע טאָג־טעגלעכע תּפֿילה קאָן אָפּגעטײַטשט ווערן סײַ ווי אַן „אַנטי־גוייִשע‟, סיי ווי אַן אוניווערסאַלע און פּראָגרעסיווע.

די רוסישע ווערסיע ווערט באַגלייט מיט 32 זײַטלעך קאָליריקע צייכענונגען און פֿאָטאָגראַפֿיעס, און מיט אַ גרויסן מפֿתּח פֿון נעמען, מקומות און אויסגאַבעס

איטאַליענישע קריסטן פֿונעם קאַרטאַגענישן אָפּשטאַם האָבן זיך געווענדט צו די ווײַבער פֿון זייערע גלחים מיטן באַקאַנטן ייִדישן וואָרט.

דער איבערזעצער שטרעבט צו שאַפֿן אַן אַלטערנאַטיווע רעאַליטעט, וווּ באַרימטע ייִדיש־שטאַמיקע פּאָעטן שרײַבן אויף ייִדיש.

ייִדישע, אַראַמישע און אַפֿילו אונגערישע לידער זענען אַ טייל פֿון דער סדר־טראַדיציע.