חנה־פֿײַגל טערטלטויב

אַ ייִדישע פֿרוי, אַ נײַע אַלמנה, האָט אַ נישט־אײַנגעמע איבערלעבונג אויף איר ערשטער ראַנדקע.

דאָס צוגעוויינען זיך צו לערנען ייִדיש דורך „זום‟ האָט געדויערט אַ ביסל צײַט אָבער איצט אַז זי קען עס שוין טאָן איז צוגעקומען אַ נײַע צרה.

אַ געגטער ייִד, אַן אָפּגעפֿרעמדטער פֿון די קינדער און אייניקלעך, הייבט אָן פֿאַרלירן די האָפֿענונג אַז ער וועט נאָך געפֿינען זײַן באַשערטע.

געווען אַן אַלמן, אַזוי ווי זי האָט געבעטן; אַ דאָקטער, און לויטן בילד — נאָך געהאַט אַ קאָפּ מיט האָר.