יואל מאַטוועיעוו

דער פּרינציפּ פֿון קבלהדיקע צירופֿי־אותיות שטאַמט פֿון אַ בפֿירושער גמרא.

אַ פּעטערבורגער אויסשטעלונג פֿון אַסירישער קונסט קען פֿאַראינטערעסירן נישט בלויז קונסטקענער, נאָר אויך פֿאָרשער פֿון תּנ״ך און וועלט־רעליגיעס בכלל.

צוויי ווערטער אין דער איצטיקער סדרה זעען אויס אויסגעטראַכטע. האָט מען זיי געבאָרגט פֿון אַנדערע שפּראַכן אָדער מקבל געווען פֿון די נבֿיאים?

אַחוץ מגילת־אסתּר, ווערט דער הײַנטיקער ייִדישער חודש דערמאָנט אינעם ספֿר עזרא.

קוים פֿאַרבונדן מיט הלכה, שמעקן די ישׂראלדיקע כּללים פֿון קינסטלעכער באַפֿרוכפּערונג מיט ראַסיזם.

דער מאָרד פֿון אַ שלום־אַקטיוויסט אין ישׂראל אין 1982 באַטאָנט די רעלעוואַנץ פֿון דער הײַנטיקער פּרשה.

צי זיי זענען עקלדיק צי סתּם פֿאַרקריפּלט, פֿאַרשאַפֿן די פֿאַלשע נײַעס אַ גרויסן קאָפּווייטיק.

אַפֿילו די גרעסטע צדיקים נייטיקן זיך אַ מאָל אין עצות פֿון וועלטלעך־געבילדעטע מומחים.