פֿאָרווערטס־רעדאַקציע

ווי איינע וואָס לײַדט אַליין פֿון אַן אַדיקציע צו פּאַפּיראָסן, ווייסט ריקי רויז ווי שווער ס׳איז פּטור צו ווערן דערפֿון

צווישן די באַטייליקטע זענען געווען ייִדישע און נישט־ייִדישע וואָלונטירן, פּוילישע שולקינדער און מענטשן פֿאַרמישפּט צו אָבליגאַטאָרישער אַרבעט.

מאַני לייב איז געווען אַ מיטגליד פֿון „די יונגע‟, דער ליטעראַרישער באַוועגונג וואָס האָט געפּריידיקט אינדיווידואַליזם און אימפּרעסיאָניזם.

די טעג איז דאָ אַ ממשותדיקער אינטערעס אין די פֿרויען וואָס האָבן געשריבן אויף ייִדיש ווײַל ביז לעצטנס האָט מען ווייניק געפֿאָרשט זייערע ווערק.

אין דעם קאַפּיטל פֿון דער אָנלײַן־קאָמעדיע־סעריע, „ייִד־לײַף קריזידס‟, קען דער סאַרווער, אַ פּנים, קיינעם נישט צופֿרידן שטעלן.

אַ קאַפּיטל פֿון דער סעריע, „טאָג בײַ טאָג”, וועגן היסטאָרישע פֿיגורן פֿון דער ייִדישער קולטור, באַערט לויטן חודש פֿון זייערע געבוירן־טעג.

די פּרעמיע איז געווידמעט איר בוך וועגן לינקער ייִדישער פּאָעזיע וואָס באַשרײַבט דעם ראַסיזם קעגן אַנדערע אונטערדריקטע גרופּעס.

צווישן די פֿראַגעס: וועלכער ייִדישער יום־טובֿ איז פֿאַרבונדן מיטן בראשית פֿונעם ייִדישן טעאַטער?