יואל מאַטוועיעוו

איין רבֿ פֿאַרדאַמט אַפֿילו די, וואָס לייענען דעם געחרמטן פֿילאָסאָף, און אַנדערע ציטירן אים מיט דרך־ארץ.

דער מחבר פֿאַרוואַנדלט שמעון דעם מכשף, אַ וויכטיקע פֿיגור אינעם פֿריִיִקן קריסטנטום, אין אַ ייִדיש־רעדנדיקן דזשיני.

דער פֿילם, „דער גרויסער עצה־געבער‟ (1940), שפּעט אָפּ פֿון פֿאַרשיידענע מינים ייִדן: ליטוואַקעס, אוקראַיִנישע, גאַליציאַנער און רומענישע.

מיטל־עלטערלעכע אַשכּנזישע ייִדן האָבן געגלייבט אין פֿאַרשיידענע טראַדיציעס וועגן סײַ געטלעכע, סײַ דעמאָנישע פֿרוי־פּערסאָנאַזשן.

דער חסידישער רבֿ, אלימלך בידערמאַן, גיט איבער די עצה וואָס אַ באַרימטער איראַקער רבֿ האָט געגעבן בעת דער כאָלערע־עפּידעמיע.

אַ ייִד, אַנטוישט איין אַמעריקע בעת די יאָרן פֿון דער פּראָהיביציע, פֿאָרט צוריק אין זײַן שטעטעלע.

נאָך דעם ווי זײַן געליבטע פֿאַרלאָזט אים ווערט אַ יונגערמאַן אַ היימלאָזער שיכּור

די ישׂראלדיקע אַקטריסע אסתּי ניסים זינגט דאָס ליד וואָס מע האָט געשריבן וועגן דער געפֿערלעכער שפּאַנישער גריפּע