דזשאָרדין קוציק

די קאָמיקערינס ריקי רויז און חנה גימל ווײַזן אַז אַפֿילו פֿון אַ שאַל איז דאָ וואָס צו לאַכן.

דער נאָבעל־לאַוורעאַט דערקלערט אויף אַ מסיבה לכּבֿוד אים אין שטאָקהאָלם, מיט וואָס ייִדיש שיידט זיך אונטער פֿון אַנדערע שפּראַכן.

ווי אַזוי מרים יודל, „אַ שפּיצקאָפּ אין היברו־סקול‟, איז געוואָרן די גרעסטע שטיצערין פֿון דערציילונגען אָנגעשריבן פֿון לינקע סעקולאַריסטן.

דער אַקטיאָר מיכל יאַשינסקי זינגט וועגן דעם הינטעלע, וועמענס גורל עס איז „צו שטעקן זײַן שנוק אין רעוואָלוציעס טיר‟.

אַרעלע ווישוואַנאַט דערציילט וועגן די באַשלוסן וואָס ער האָט געמאַכט בײַם פֿאַרוואַנדלען די וועלט פֿון כּישוף־מאַכערס אינעם לשון פֿון שלום־עליכם.

אין דזשערי טענערס ייִדישן נוסח פֿון „אַ שווערער טאָגעדיקער נאַכט“ וויל מען שלאָפֿן „גאַנץ געזונט“.

אַ הומאָריסטישע שילדערונג פֿונעם „הולאַרייף משוגעת“ בעת די 1950ער, געשאַפֿן און געזונגען פֿונעם פּאַריזער זינגער דייוו קאַש

מרים־חיה סגל זינגט וועגן דער „שטאָט, וווּ גאָרניט פֿעלט — מע דאַרף נאָר האָבן געלט.“