שׂרה־רחל שעכטער

.הערט ווי שלום־עליכם ניצט דאָס וואָרט „תּישעה־באָבֿ‟ צו באַשרײַבן אַ טרויעריקע שטימונג בכלל

זעענדיק דעם שווערן מצבֿ אין לאַנד, שיקן מיר אײַך אַ תּפֿילה וואָס ייִדן לייענען יעדן טאָג צו שחרית, פֿאַרטײַטשט אויף מאַמע־לשון.

ייִדן וואָס האָבן נישט קיין שײַכות מיט רעליגיע קענען אויך זײַן איבערגעגעבענע ייִדן, אויב זיי דריקן עס אויס דורך דער ייִדישער שפּראַך און קולטור.

כאָטש מע האָט געגעבן נוצלעכע עצות, זענען טייל אַרטיקלען ניט געווען אַזוי פּראָגרעסיוו ווי מע וואָלט זיך געריכט פֿון אַ סאָציאַליסטישער צײַטונג.

אירע דערציילונגען זענען געווען פֿון אַ סאָרט וואָס מע זעט זעלטן אויף ייִדיש — הומאָריסטישע מעשׁיות פֿון אַ פֿרויס קוקווינקל.

וואָס האָבן מיר אָנגעוווירן נאָך אַ יאָר אָן משפּחה־טרעפֿונגען?

דערלאַנגט אויף פֿרישטיק דאָס געשמאַקע מאכל פֿון דער אַלטער היים, באַגלייט מיט אַ פֿרוכטסירעפּ און סמעטענע.

אָן דעם זומער־זייגער וואָלטן די געסט געקענט אַהיימגיין מיט אַ שעה פֿריִער.