Yiddish

אין זײַן ראָמאַן „מידת-הדין‟ ווײַזט דוד בערגעלסאָן ווי פּאָגראָמען האָבן איבערגעצײַגט ייִדן צו שטיצן די סאָוועטישע מאַכט.

כאָטש אונגעריש ייִדיש איז הײַנט דער פֿאַרשפּרייטסטער דיאַלעקט, האָבן אַ סך אונגערישע ייִדן אין דער אַלטער היים אַפֿילו נישט גערעדט קיין ייִדיש.

יהודה, דער מלך פֿון די שבֿטים, ווערט צוגעגליכן צו אַ לייב, און דוד המלכס כּוח רעכנט זיך דערמיט אַז ער האָט באַזיגט א לייב.

אין זײַן נײַ ליד, „מיין נישט“, נעמט ער אָן די קריוודע פֿון די אָפּגעפֿאָרענע.

צווישן די שליסלען אינעם הײַנטיקן רעטעניש: אַן אָרט וווּ מע קען קריגן אַ מאַסאַזש.

אין אַ. אײַזענשלאָסעס מעשׂה „וועלוועלע מתנגד“ זעט מען ווי דורך דעם רבינס נסים, ווערט אַ מתנגד אַ הייסער חסיד.

ער האָט געהאָלפֿן שאַפֿן אַ קאָמיסיע פֿאַר ייִדישער גראַמאַטיק און אָרטאָגראַפֿיע.

אַלכּסנדר דראַבקינס בוך, „אָך, ייִדן, ייִדן‟, איז אויף רוסיש און ייִדיש.